SERRA TAYLAN

(ELAZIĞ) - Elazığ’da iki çocuğuna maddi zorluklar nedeni ile bakamadığını belirten baba Hıdır Üstün, çocuklarını devlet yurduna vermek istiyor. Üstün, "Yetkililerden yardım istiyorum. Ben de vermek istemiyorum bir yere ama geçinemiyorum. Herkes biliyor bu şartlarda geçinmek zor. Çocukları istediğim gibi giydiremiyorum, istediğim gibi yediremiyorum" dedi.

Elazığ'da 6 ay önce eşinden ayrılan Hıdır Üstün, maddi imkansızlıklar nedeni ile çocuklarını devlet yurduna vermek istiyor. Maddi, zorluklar yaşadıklarını söyleyen baba Üstün, çocuklarına baktığı için çalışamadığını bu yüzden de geçinemediğini belirtti.Üstün, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Ben Elazığ Baskilliyim. Eşimden 6 aydır ayrıyım. Çocuklarıma bakamıyorum. Devletin bana verdiği 10 bin lira para yetişmiyor. Ben de bakıcı aradım gidip çalışabilmek için. Bakıcı da bulamadım. Çocuklarımdan biri rahatsız. Kreşe gönderiyorum, konuşamıyor. Valiliğe başvurdum, vali ile görüşemedim bir türlü. Sosyal hizmetlere vermek için iki kere dilekçe yazdım, reddettiler. Dediler ki ‘annesi sağ, babası sağ, biz almıyoruz.’ Anneleri de benim gibi. Çalışsa da bakacak durumu yok. Çalışıyor zaten. Ben çalışamıyorum. Emekliliğim yok. Emekli olmadım daha. Çalışmak için mecburen biri olsun baksın ki ben işe gideyim. Kimseyi bulamadım. Ben rahatsızım. İki kere kalp krizi geçirdim. Durumum iyi değil. Yarın başıma bir şey gelse çocuklara evde ne olacak? Ne yapılacak. Bunları kim alacak? Ben o sıkıntıyı yaşıyorum.

"10 bin lira ile geçinilemiyor, çocuklarımı istediğim gibi giydiremiyorum, yediremiyorum"

Bütün yetkililere sesimi duyurmak istiyorum. Bana bir çare bulsunlar. Yuvaya alsınlar en azından. Çocuklarımın  geleceği söz konusu. Ben ne yapacağım? Devletin koruması altında büyüsünler, okusunlar. Ben de arada bir gider görürüm. Ben de bu arada kendim çalışmak isterim. Yani ben boş kalmamak için. İşe giderim. Serbest çalışan bir insanım. Her tarafta işe girerim. Yetkililerden yardım istiyorum. Bakıcı bulabilsem ben çocuklarımdan ayrılmak istemem. Yuvaya vermek istemem. Onlarsız yatamam. Alışmışım. Onlar da bana alışmış. Ben de vermek istemiyorum bir yere ama geçinemiyorum. Herkes biliyor bu şartlarda geçinmek zor. Çocukları istediğim gibi giydiremiyorum, istediğim gibi yediremiyorum yani. Markete gidiyorum bir şeyler alıyorum. Kasaya gidiyorsun 400 - 500 lira tutuyor."

 

Kaynak: anka